Produkcja 
Optymalizacja sieci
widoki - 118
Po określeniu ścieżki krytycznej i rezerwy czasu pracy konieczna jest staranna analiza i optymalizacja harmonogramu sieci.
Optymalizacja harmonogramu sieci to proces późniejszej regulacji sieci w celu osiągnięcia danego okresu budowy i efektywnej alokacji zasobów. Potrzeba optymalizacji może być spowodowana niezwykle ważnym rozkładem ograniczonej ilości zasobów w celu uzyskania najlepszego wyniku, a także skrócenia czasu budowy.
Planując budowę obiektów, harmonogramy są częściej dostosowywane przez kryterium „czas”, rzadziej - przez kryterium „zasoby” (praca, sprzęt).
Optymalizacja harmonogramu sieci w czasie zapewnia skrócenie czasu pracy na ścieżce krytycznej, którą można osiągnąć na kilka sposobów.
1) Redystrybucja zasobów pracy. Zgodnie z tą metodą część pracowników zatrudnionych przy pracach niekrytycznych (ᴛ.ᴇ. pracuje z rezerwami czasu) zostaje przeniesiona do prac ścieżki krytycznej. Jest to możliwe, na przykład, jeśli zwiększysz liczbę zmian roboczych w ciągu dnia i użyjesz dodatkowych łączy w drugiej i trzeciej zmianie.
2) Organizacja prac równoległych, ᴛ.ᴇ. połączenie procesów produkcyjnych w czasie. Zgodnie z tą metodą zakres prac jest podzielony na dodatkowe ujęcia, nad którymi praca jest wykonywana równolegle.
3) Przyciąganie dodatkowych zasobów w równoległym prowadzeniu prac. Zgodnie z tą metodą zakres prac, podobnie jak w poprzednim przypadku, jest podzielony na sekcje. Na przykład instalacja na nasypie trzech metalowych przęseł zgodnie z harmonogramem sieci miała być przeprowadzana sekwencyjnie: najpierw pierwsza, potem druga i trzecia, po których poruszają się w zakresie (Rysunek 11.9, a ). Ze względu na ogromne znaczenie przyspieszenia budowy planowane jest zainstalowanie wszystkich trzech przęseł w tym samym czasie (Rysunek 11.9, b ), dzięki czemu okres budowy został skrócony o 40 dni. Jednocześnie wymagało to przyciągnięcia dodatkowych zasobów pracy.
a - oryginalny harmonogram; b - dostosowany harmonogram
Rysunek 11.9 - Dostosowanie sieci przez równoległe wykonanie pracy
4) Zmiana decyzji projektowych w celu przyspieszenia budowy. Można to zrobić, na przykład, zwiększając dostępność części i konstrukcji w fabryce.
5) Zmniejszenie długości ścieżki krytycznej i całkowitego okresu budowy z powodu zmiany zarysu (topologii) harmonogramu sieci, ,.ᴇ. zmiany w kolejności budowy poszczególnych elementów konstrukcyjnych, na przykład podpór. Ta metoda jest najbardziej skuteczna. Pozwala wybrać optymalną sekwencję pracy, w której przestój zasobów będzie minimalny. W takim przypadku skrócenie całkowitego okresu budowy osiąga się bez dodatkowych kosztów.
Kryterium optymalizacji grafiki sieciowej jest warunek
,
gdzie Tcr jest rzeczywistą długością ścieżki krytycznej;
TCR. - długość ścieżki krytycznego limitu.
Krytyczny limit grafiki sieciowej jest określony przez formułę
,
gdzie minåtpr.rab. - czas pracy zasobów poprzedzających wzorzec na obiekcie (przechwytywanie) z minimalnym całkowitym czasem trwania;
åtvedr.res. - czas pracy głównego zasobu we wszystkich zdobyczach;
minåtpos.rab. - czas pracy zasobów, które podążają tropem przechwytywania przy minimalnym całkowitym czasie trwania.
Lead jest pobierany zasób z maksymalnym czasem pracy.
Wartość krytycznej ścieżki granicznej określa się metodą porównania parami, która ma zastosowanie w obecności jednorodnych przepływów. Jeśli wykres ma przepływy mieszane (Rysunek 11.10, a ), to są one przekształcane w jednorodne przez wprowadzenie fikcyjnych zasobów (Rysunek 11.10, b ). Aby zbudować fikcyjny harmonogram, technologiczne powiązania zasobu są zerwane, których praca zależy od gotowości kilku ujęć, a czas pracy nad każdym poprzednim ujęciem jest traktowany jako suma pracy nad kolejnymi ujęciami. Na wykresie (rysunek 11.10) takim zasobem jest żuraw wspornikowy przeznaczony do montażu przęseł. Na fikcyjnym wykresie czas jego pracy przy ostatnim przechwytywaniu został wykonany 2 godziny, co odpowiada instalacji jednej przęsła. Na drugim i pierwszym zdjęciu czas pracy żurawia wynosi 4 godziny, co odpowiada instalacji dwóch przęseł.
a - oryginalny harmonogram; b - fałszywy wykres
Rysunek 11.10 - Konwersja przepływów mieszanych na jednolite przepływy
Optymalizacja grafiki sieciowej odbywa się w następującej kolejności (Rysunek 11.11):
- budowa początkowego wykresu sieciowego i określenie długości ścieżki krytycznej (Rysunek 11.11, a );
- konstruowanie fikcyjnego wykresu, jeśli rzeczywisty wykres ma przepływ mieszany (Rysunek 11.11, b );
- wybór ograniczającego zasobu o największym zatrudnieniu (zasób 3);
- wybór grabu z najkrótszym czasem ograniczającego zasobu (grab 3);
- określenie najmniejszej wartości największej ścieżki krytycznej dla każdej pary chwytaków, aw każdej parze powinien być chwyt o najkrótszym czasie trwania zasobu ograniczającego.
Rysunek 11.11 przedstawia oryginalną, sztuczną i zoptymalizowaną grafikę sieciową. W wyniku optymalizacji długość ścieżki krytycznej zmniejsza się o 6 zmian.
Po dostosowaniu harmonogramu sieci przez pomiar czasu sieć jest zoptymalizowana pod kątem kryterium „zasobów” - sprawdzają dostępność planu z zasobami i racjonalnością ich wykorzystania. Zwykle harmonogram zasobów pracy jest dostosowywany, gdy czołowe brygady starają się zapewnić stały front pracy, aby równomiernie rozłożyć siłę roboczą w czasie i, jeśli to możliwe, dążyć do jej zmniejszenia.
Zgodnie z harmonogramami sieci możliwe jest nie tylko planowanie pracy, ale także zarządzanie budową operacyjną pod kierunkiem specjalnie utworzonej grupy SPU. Jeśli wykresy sieciowe są opracowywane i optymalizowane na komputerze, grupa SPU jest tworzona w centrum komputerowym.
Po pierwsze, dla każdego obiektu opracowywane są harmonogramy sieciowe͵, po których zestawiany jest skonsolidowany harmonogram sieciowy dla wszystkich obiektów organizacji budowlanej, a po optymalizacji harmonogramy są przekazywane do kierownictwa zaangażowanego w budowę obiektu.
a - oryginalny harmonogram; b - fałszywy wykres; c - zoptymalizowany wykres
Rysunek 11.11 - Optymalizacja sieci
Po otrzymaniu od odpowiedzialnego kierownika (starszego brygadzisty, brygadzisty, mistrza) informacji o postępie pracy (tabela 11.1) grupa SPU odzwierciedla to na schemacie sieci. W tym celu praca (wskazana strzałką), zgodnie z którą otrzymywane są informacje, jest podzielona na części proporcjonalnie do stopnia ukończenia. Lewa część strzałki pokazuje ukończoną objętość, prawa - pozostałą część pracy. Nad strzałką pokazany jest nowy czas trwania pozostałej ilości pracy, przekreślono stary czas trwania. Punkty biznesowe strzałek wskazujących pracę są połączone linią, która nazywana jest linią pracy. Ta linia pozwala zobaczyć zaległości w postępie niektórych prac (Rysunek 11.12).
Rysunek 11.12 - Schemat kontroli postępu
Tabela 11.1 - Informacje o postępie
Nazwa pracy Kod pracy Jednostka miary Objętość wykonanej pracy Szacowany koszt pracy Czas trwania pracy Data rozpoczęcia Przyczyny odchyleń w ramach harmonogramu sieci Rzeczywiste zgodnie z harmonogramem sieci
Jeśli czas pracy wzrośnie w granicach prywatnych rezerw czasowych, ponowne obliczenie parametrów harmonogramu sieciowego nie jest wymagane. W innych przypadkach wymagane jest szybkie ponowne obliczenie sieci.
Analiza sieci Metoda tabelaryczna Obliczanie parametrów sieci odbywa się zgodnie ze standardowymi wzorami. Wyniki, a także numery zdarzeń, czas pracy są umieszczane w tabeli. Osiągnięto możliwość korzystania z EVM Po określeniu rezerw czasowych ... [czytaj więcej]
Po określeniu ścieżki krytycznej i rezerwy czasu pracy wymagana jest staranna analiza i optymalizacja harmonogramu sieci. Optymalizacja harmonogramu sieci to proces późniejszej regulacji sieci w celu osiągnięcia określonego okresu budowy i skutecznego ... [czytaj więcej]
Po określeniu ścieżki krytycznej i rezerwy czasu pracy wymagana jest staranna analiza i optymalizacja harmonogramu sieci. Optymalizacja harmonogramu sieci to proces późniejszej regulacji sieci w celu osiągnięcia określonego okresu budowy i skutecznego ... [czytaj więcej]
